Her ne kadar önemsiz ve sıradan gibi görünse de iş görüşmeleri kariyerinizdeki en önemli köşe başlarından biridir.
Bugüne kadar bir çok işgörüşmesine girdim, zaman zaman görüşen bazen de görüşülen koltuğunda oturdum. Son dönemlerde değişen adabi değerlerin yanı sıra teknik olarak da gelişen uzmanlık alanları, bilindik iş görüşmelerinin şeklini de bir miktar değiştirdi.
Tasarımcıların iş veren tarafında yaşadıkları en önemli sorun genelde iş ilanları ile başlar. Moto mot kopyalanmış ilanlar, isviçre çakısı arayanlar, işin gerektirdiği özellikleri kavrayamamış insan kaynakları çalışanları, tasarım alanında uzman birinin dilinden anlamayan, zaten tasarım konusunda da hiç bir fikri olmayan yöneticiler. Bu liste daha uzar gider.
Bu noktada kariyerimde yaptığım en kötü iş görüşmesi geldi aklıma. Ülkenin önemli holding gruplarından biri yeni girişimi için tasarımcı ararken karşılaştık. Yaptığım görüşmede, genel konular ve detaylar haricinde gelen bir soru tüm görüşmenin kilitlenmesine yol açmıştı.
Portföyümde yer alan standart ortalanmış bir ara yüz tasarımı ile alakalı olarak gelen soru; “Bu tasarımın iki yanındaki boşluklar niçin var?” şeklindeydi. Bunu nasıl açıklarsınız ki? Ya da açıklayabilirmisiniz, ben ekran çözünürlüklerinden piksellere, ortalanmış tasarımların şekillerinden beyaz alan tasarımına kadar bir şeyler gevelemeye çalıştım ama nafile. Görüşme düğümlenmiş masadaki herkes bir biri hakkında şeytani şeyler düşünmeye başlamıştı bile!
Bu noktada yaptığımız iş hakkında bilgi ve fikri olmayan yöneticiler ile iş görüşmesine girmenin ne kadar zor olduğunu canlı şekilde de deneyimlemiş oldum.
Aslında bu konuya en keskin çözümü şu an görevli olduğum kurum bulmuş durumda. Bu sistem, ara yüz tasarımcısı, UX Designer, frontend developer gibi spesifik pozisyonlarda, ilanlarda yayınlanacak iş tanımını direk konunun uzmanları ile oluşturup, bir ön görüşme sonrası diğer görüşmeyi yine konunun uzmanı olan yöneticiler ile yaparak pozisyon için en doğru, en üretken ve faydalı olacak elemanı istihdam etmek üzerine kurgulanmış durumda.
Peki iş görüşmelerinde mızmızlık yaratan her unsur iş veren tarafından mı geliyor? Elbette hayır, konunun bu yönü aslında buz dağının görünmeyen kısmı belki de.
Bir süredir kişisel olarak katıldığım iş görüşmelerinde de gözlemlediğim tasarımcı olmaktan kaynaklı mıdır bilmem ama aşırı rahatlık. Adayların, giyim-kuşam -ki insan kaynaklarındaki bir çok arkadaşım bunun dikkat edilen bir kriter olduğunu söylüyor- tavır, nezaket ve kendini fade etme durumu dikkat çekici.
Evet tasarımcıyız ama hiç birimiz bu artistik meslek nedeni ile (son günlerde bu lafı pek sevmesem de) marjinal davranamayız. Hele büyük paralar harcanarak inşa edilmiş kurumlarda… Her şirketin prensipleri vardır, eğer bunları daha ilk görüşmede yok sayarsanız profesyonel hayatın zorlu yollarında ilerlemeniz çok zor olabilir.
İki yıl önce bir adaydan aldığım cevap şu şekildeydi:
Biraz uyanma problemim olduğundan dolayı ve toplu taşıma araçlarının trafiğe takılma durumu olduğundan ne yazık ki o saate genelde yetişemeyeceğimi düşünüyorum.
Oysa söz konusu şirketin sözü edilen yön dahil 30 üzerinde farklı yöne servisi vardı.
Peki bu garip anıları bir kenara bırakıp işin özüne dönelim. İşini iyi yapan, yetenekli ve iş disiplinine sahip bir tasarımcı olarak iş görüşmeleri için öncelikle kıyafet seçiminizin düzgün ve düzeyli olması çok göze çarpan kıyafet, aksesuar ve renklerden kaçınmalı. Lacivert ya da gri uygun olabilir.
Görüşme esnasında eğer ikram edilirse su tercih edin, ağzınızın kurumasını önler. Çay, kahve gibi keyifli içecekleri nasılsa işi aldıktan sonra bol bol tüketirsiniz.
Size sorulan sorulara açık, net ve doğru yanıtlar verin. Bilmediğiniz bir soru gelirse açıkça bunu belirtin, geveledikçe sorun büyür.
Başta da söylediğim gibi. İş görüşmeleri hayatınız ve kariyerinizin en önemli detaylarındandır. Onun için başarılı bir iş görüşmesi için bu husus ve yaşanmış tecrübelere dikkat etmeli :)
Bir yanıt yazın